استویا, جنگ شکر, دیابت, زیبایی, شیرین‌کننده
شکر و پیری پوست
دی
بر اساس تحقیقات جدید دانشمندان، مصرف شکر موجب خشک و شکننده شدن کلاژن و الاستین و در نتیجه چین و چروک، افتادگی و پیری پوست می‌شود. این اثرات پیری از حدود ۳۵ سالگی شروع می‌شود و پس از آن به سرعت افزایش می‌یابد. هرچه قند بیشتری مصرف کنیم، پوست ما بیشتر آسیب می‌بیند.
رژیم غذایی با قند بالا علاوه بر آسیب رساندن به کلاژن*، بر نوع کلاژن نیز تأثیر می‌گذارد یعنی کلاژن نوع III را به نوع I که شکننده‌تر است، تبدیل می‌کند. زمانی که این اتفاق می‌افتد، انعطاف پذیری پوست کمتر می‌شود.
علاوه بر این شکر آنتیاکسیدانهای طبیعی بدن را غیرفعال می‌کند و پوست را در برابر آسیب های خورشید – که هنوز هم علت اصلی پیری پوست است – آسیب پذیرتر می‌کند.
در واقع، شکر بخشی از زندگی روزمره ما است. یک آمریکایی به طور متوسط تقریباً هفده قاشق چای خوری شکر افزوده در روز مصرف می‌کند. گرچه ما معمولاً شکر را دوست داریم، ولی شکر ما را دوست ندارد. قند بیش از حد برای قلب مضر است و حتی می‌تواند منجر به دیابت نوع دو شود، اما قند می‌تواند بر سایر قسمت‌های بدن مانند پوست نیز تأثیر بگذارد. بیایید بیشتر برسی کنیم.
*کلاژن و الاستین، فیبرهای پروتئینی هستند که پوست را محکم و نرم نگه می‌دارند و باعث نرمی و لطافت پوست می شوند.
مضرات شکر برای پوست
اگر داشتن اندام زیبا و دور کمر باریک، شما را برای مصرف شیرینی کمتر ترغیب نمی‌کند، شاید میل به داشتن پوستی صاف، این کار را انجام دهد.گرچه این یک واقعیت تلخ است، اما کارشناسان بر این باورند که مصرف بیش از حد شکر در طول عمر می‌تواند پوست را کدر و چروک کند. اگر به دنبال راههایی هستید تا از نشانه‌های پیری جلوگیری کنید، شاید یکی از این راه‌ها مصرف کمتر شکر باشد.
قند یک ماده غذایی التهاب‌آور است. التهاب ناشی از مصرف مواد غذایی شیرین، باعث تشدید برخی مشکلات پوستی می‌شود. اگر دچار هر گونه مشکل التهابی هستید، بهتر است از مصرف زیاد قند خودداری کنید. همچنین مصرف قند و شکر باعث مات یا کدر شدن و کاهش خاصیت ارتجاعی پوست می‌شود.
عامل این تغییرات روی پوست یک فرآیند طبیعی است که به گلیکاسیون معروف است. در این فرایند قند موجود در جریان خون به پروتئین‌ها متصل می‌شود و مولکول‌های مضر جدیدی به نام AGEs، که محصول نهایی گلیکاسیون پیشرفته است، ایجاد می‌شود. هرچه قند بیشتری بخورید، AGEهای بیشتری ایجاد می‌کنید. مطالعات نشان می‌دهد که مواد مصرفی، به ویژه مقدار قند در رژیم غذایی، می‌تواند به شدت بر سلامت و زیبایی پوست تأثیرگذار باشد. این متن به بررسی اثرات مصرف قند افزوده بر کلاژن و الاستین، دو فیبر پروتئینی کلیدی در ساختار پوست، می‌پردازد و ابعاد مخرب آن را بر پوست بررسی می‌نماید.
آسیب به کلاژن مهم‌ترین عامل پیری
بیشترین صدمه‌ای که شکر بر پوست وارد می‌کند تخریب کلاژن است. کلاژن و الاستین، فیبرهای پروتئینی هستند که پوست را محکم و الاستیک نگه می‌دارند. در واقع کلاژن رایج‌ترین پروتئین در بدن است. کلاژن و الاستین فنری و انعطاف پذیر پس از آسیب، خشک و شکننده می‌شوند، در نتیجه پوست دچار چین و چروک و افتادگی می‌شود. بر اساس مطالعه‌ای که در مجله British Journal of Dermatology منتشر شده است، این اثرات پیری از حدود ۳۵ سالگی شروع می‌شود و پس از آن به سرعت افزایش می‌یابد.
رژیم غذایی با قند بالا علاوه بر آسیب به کلاژن، بر نوع کلاژن -یکی دیگر از عوامل مقاومت پوست در برابر چین و چروک- نیز تأثیر می‌گذارد. فراوان‌ترین کلاژن‌ها در پوست انواع I، II و III هستند که نوع III پایدارترین و ماندگارترین آنهاست. گلیکاسیون کلاژن نوع III را به نوع I که شکننده‌تر است، تبدیل می‌کند. زمانی که این اتفاق می‌افتد، انعطاف‌پذیری پوست کمتر می‌شود. همچنین AGEها آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی طبیعی بدن را غیرفعال می‌کنند و پوست را در برابر آسیب‌های خورشید آسیب پذیرتر می‌نمایند.
دیابت و تأثیرات آن بر پوست
افراد مبتلا به دیابت، که سال‌ها از قند خون بالا رنج می‌برند، به خوبی از اثرات مخرب شکر و عوارض ناشی از دیابت بر پوست آگاهند زیرا علائم اولیه پیری زودرس پوست را مشاهده می‌کنند.
اثرات دیابت بر روی سرعت پیری پوست و تفاوت سنی افراد مبتلا به دیابت در مقایسه با افراد سالم، امری آشکار است.
هر چه میزان گلیکاسیون در بدن بیشتر باشد، پوست سریع‌تر پیر می‌شود. این امر به‌ویژه برای افراد مبتلا به دیابت ثابت شده است. در یک بررسی روی افراد دیابتی، سنی را که از روی ظاهر آنها تخمین می‌زدند را در مقایسه با سطح قند خونشان تجزیه و تحلیل کردند، نتایج نشان داد که افراد با سطوح قند خون بالاتر مسن‌تر از افراد با سطوح پایین‌تر قند تلقی می‌شوند.
این تحقیقات نشان می‌دهد که بسته به میزان کنترل بیماری دیابت، افراد دیابتی می‌توانند تا ۵۰ برابر بیشتر از افرادی که دیابت ندارند، AGE در پوست خود داشته باشند
خبر خوب در مورد پوست آسیب‌دیده از شکر:
خبر خوب این است که برای برگرداندن ساعت به عقب هیچ وقت دیر نیست. یکی از راه‌ها ساخت کلاژن جدید است. برای حفظ انعطاف پذیری پوست با انجام اقداماتی آسیب‌هایی که قند به پوست شما وارد کرده است را به حداقل برسانید و از تشکیل AGEs جلوگیری کنید.
غذاهای شیرین اغلب طعم بسیار خوشمزه‌ای دارند. در زندگی هیچ چیز شیرین‌تر از بستنی در یک روز گرم یا پس از فعالیت در در کنار آتش نیست گر چه مصرف خوراکی‌های شیرین هراز گاهی عالی است، ولی غذاهای متنوعی وجود دارد که در عین حال که پوست را تغذیه می‌کنند، هوس شما را به شیرینی کاهش می‌دهند. در اینجا به راههایی برای کاهش مصرف شکر و همچنین کاهش عوارض شکر بر روی پوست اشاره می‌کنیم.
تغذیه صحیح و پیشگیری از پیری پوست
– مصرف مواد شیرین را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. حذف کامل شکر کار آسانی نیست. حتی غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات نیز هنگام هضم به گلوکز تبدیل می‌شوند (نوعی قندی که به گلیکوزیشن کمک می‌کند). البته انسان برای زنده ماندن به کالری نیاز دارد ولی مهم این است که این کالری را از چه منبعی به دست می‌آورد. محدود کردن قند افزوده می‌تواند کمک کننده باشد و بهتر است از قند مفید که در میوه و سبزیجات وجود دارد، استفاده شود.
– مراقب قند پنهان در غذا باشید. بسیاری از غذاهای آماده حاوی مقادیر زیادی شکر هستند – اما در زیر نام‌های مستعار – از جمله مالت جو، شربت ذرت، دکستروز، کنسانتره آب میوه، مالتوز، شربت افرا، ملاس و توربینادو – در لیست مواد تشکیل دهنده بسیاری از محصولات وجود دارد. نکته کلیدی این است که محاسبه کنید هر وعده آنها حاوی چند قاشق چایخوری شکر است. انجام این کار آسان است: روی برچسب تغذیه در زیر عنوان کربوهیدرات، میزان قند بر حسب گرم ذکر می‌شود، آن را ببینید. سپس عدد موجود را بر ۴ تقسیم کنید (هر قاشق چایخوری شکر برابر با ۴ گرم است) تا به قاشق چایخوری تبدیل شود. به عنوان مثال، اگر قند یک فرآورده ۱۲ گرم باشد، شما در هر وعده ۳ قاشق چایخوری شکر دریافت می‌کنید.
– از مصرف شربت ذرت با فروکتوز بالا خودداری کنید. اعتقاد بر این است که این شریت( HFCS ) که با تغییر قند موجود در نشاسته ذرت به فروکتوز (شکل دیگری از قند) تهیه می‌شود، نسبت به انواع دیگر AGE بیشتری تولید می‌کند. از آنجایی که فروکتوز ماندگاری غذاها را افزایش می‌دهد و شیرین‌تر و ارزان‌تر از سایر قندها است، یک ماده محبوب در نوشابه، نوشیدنی‌های با طعم میوه و غذاهای بسته‌بندی شده مانند نان، کراکر و سایر تنقلات است. شما می‌توانید آن را در لیست مواد تشکیل‌دهنده روی برچسب‌های تغذیه‌ای مشاهده کنید و در صورتی که حاوی فروکتوز باشد مصرف آن را محدود کنید.
از استویا بجای شکر استفاده کنید
– استویا مصرف کنید. استویا یک شیرین‌کننده گیاهی بدون کالری است. این شیرین‌کننده نه تنها فواید زیادی برای سلامتی دارد، بلکه برای پوست شما نیز بسیار مفید است! مطالعات نشان می‌دهد که استویا از چین و چروک پوست جلوگیری می‌کند، علائم پیری را متوقف کرده و پوست را احیا می‌کند! مصرف قند معمولی باعث گلیکوزیشن می‌شود که در آن قند به کلاژن موجود در پوست متصل می‌شود و آن را سفت و شکننده می‌کند. با مصرف استویا بجای شکر، روند گلیکوزیشن متوقف می‌شود و در نتیجه کلاژن آسیب نمی‌بیند.
استفاده از مکمل‌ها برای پیشگیری از پیری پوست
– رژیم غذایی خود را با حداقل ۱ میلی گرم ویتامین B1 و B6 در روز تکمیل کنید. طبق تحقیقات دانشمندان در تعدادی از نشریات معتبر، این ویتامین‌ها مهارکننده‌های قوی AGE هستند. B1 و B6 در مواد غذایی فراوان هستند، اما مصرف مولتی ویتامین، که اکثر آنها حاوی حداقل ۱ میلی گرم از هر دو ویتامین هستند، تضمین می‌کند که مقدار روزانه ۱.۱ میلی گرم برای B1 و ۱.۳ میلی گرم برای B6 (1.5 میلی گرم بعد از ۵۰ سالگی) را دریافت می‌کنید.
– ازآنتی اکسیدان‌ها استفاده کنید. علاوه بر مصرف میوه‌ها، آجیل و سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان، مانند کرن‌بری، گردو و فلفل دلمه‌ای قرمز، از آنتیاکسیدانهای موضعی مانند چای سبز و ویتامین های C و E – که محافظ واقعی پوست هستند، استفاده کنید. این جنگنده‌های رادیکال‌های آزاد به جلوگیری از اتصال قند به پروتئین‌ها کمک می‌کنند، بنابراین ذخیره آنها را دوباره پر می‌کنند. به نظر می‌رسد این بهترین راه برای اطمینان از رسیدن آنها به لایه‌ای از پوست که کلاژن و الاستین در آن قرار دارد، باشد.
از محافظت کننده‌های موضعی استفاده کنید
– از مواد جدیدی استفاده کنید که از پوست در برابر قند محافظت می‌کنند. تعداد فزاینده‌ای از محصولات حاوی ترکیباتی مانند آمینوگوانیدین و آلیستین هستند که تشکیل AGE را مسدود می‌کنند. آمینوگوانیدین به مولکول‌هایی می‌چسبد که فرآیند گلیکوزیشن را آغاز می‌کنند و از اتصال آنها به کلاژن و الاستین جلوگیری می‌کند. آلیستین به عنوان یک طعمه عمل می‌کند، بنابراین به جای پروتئین‌های پوست شما آسیب می‌بیند.
کلام آخر
مصرف قند باعث تخریب کلاژن و الاستین، دو پروتئین اساسی در ساختار پوست می‌شود که این روند به تدریج منجر به چین و چروک، افتادگی، و پیری پوست می‌شود. تأثیرات منفی مصرف شکر بر پوست به خصوص در افراد مبتلا به دیابت به‌طور ویژه آشکار است. با این حال، خبر خوب این است که با اقداماتی چون مصرف آنتی اکسیدان‌ها، تغییر در رژیم غذایی با کاهش قند و ایجاد کلاژن جدید، می‌توان اثرات منفی شکر بر پیری پوست را معکوس نمود. به عبارت دیگر، انتخاب‌های سالم در زندگی روزمره می‌تواند به سلامت و زیبایی پوست کمک شایانی نماید.
برای تدوین این مقاله از ترجمه این منبع استفاده شده است.
برای آگاهی از نکات مهم و کلیدی در مورد انتخاب و خرید استویا به اینجا مراجعه نمایید.
کاری از تیم رسانه اهدا دارو؛
برای دیدن لیست محصولات سلامتی شرکت اهدا دارو کلیک کنید.
اهدا دارو، اهدای سلامتی